Recensie 'Tulsa King' seizoen 3: definitief niet meer zo goed als voorheen
In dit artikel:
Tulsa King keert in 2025 terug met een derde seizoen (10 afleveringen, 36–47 min) dat volgens de criticus vooral aantrekkelijk zal zijn voor liefhebbers van het meest fout-militante Stallone-werk. Sylvester Stallone speelt weer misdaadbaas Dwight Manfredi; in de cast verder namen als Robert Patrick, Dana Delany, Garrett Hedlund, Martin Starr en Frank Grillo.
Belangrijke verandering achter de schermen: Terence Winter, die als showrunner het sterke eerste seizoen leidde en het tweede seizoen nog als hoofdschrijver mee schreef, is volledig afwezig omdat hij het oneens was met de nieuwe creatieve koers. Die koers blijkt onsamenhangend: in plaats van een doorlopend, scherp verhaal introduceert elk seizoen vooral nieuwe tegenstanders die aan het eind routineus worden uitgeschakeld. Seizoen drie voegt twee antagonisten toe — Jeremiah Dunmire, die een whiskydistilleerderij heeft gekocht, en een terrorist die door de FBI op heterdaad betrapt moet worden — maar hun komst en dreiging voelen pover gemotiveerd en slecht ingebed.
Het personage Dwight, ooit charmant doordat hij na een kwart eeuw gevangenschap wereldvreemd en sluw opereerde, reageert nu vooral passief op gebeurtenissen. Zijn drang om whisky te veroveren wordt houterig en ongeloofwaardig opgezet (een ex-vriendin duikt op en vraagt om hulp), waardoor veel acties gefabriceerd aandoen. Meerdere bijrollen krijgen nauwelijks substantie: Garrett Hedlund blijft beperkt tot clichés en Dana Delany krijgt als campagneleider wel meer schermtijd maar blijkt opnieuw manipulatief, wat enkele pijnlijk slechte koppel-scènes oplevert.
Er zijn momenten van kwaliteit — aflevering acht bevat spanning en een explosieve cliffhanger — maar die worden niet consequent opgepakt; cliffhangers dienen vooral als vehikel om nieuwe personages te introduceren. Ook stoort de criticus zich aan expliciet en moreel dubieus geweld dat in de montage en muziek soms bijna verheerlijkt lijkt. Bovendien zou Stallone zich op de set bemoeid hebben met wie in beeld kwam, wat het gevoel versterkt dat de serie steeds meer om zijn persona draait in plaats van om solide drama.
Samengevat: waar Tulsa King ooit veelbelovend drama bood onder Winter, is het derde seizoen verworden tot een reeks actiescènes en campy momenten die vooral fans van Stallones meest frivole werk zullen waarderen, niet kijkers die op zoek zijn naar gelaagd schrijfwerk.