Recensie Netflix-serie 'El Cuco de Cristal': een andere manier van overleven

dinsdag, 18 november 2025 (23:04) - SerieTotaal

In dit artikel:

El Cuco de Cristal is een zesdelige Spaanse miniserie (2025, afleveringen 43–57 min) van regisseur Laura Alvea die een donortransplantatie uitnodigt tot het ontrafelen van een dorpsmysterie. Catalina Sopelana speelt Clara Merlo, een arts in opleiding die na het ontvangen van het hart van de overleden Carlos naar het fictieve dorpje Yesques trekt, ergens in de omgeving van Madrid/Extremadura, om kennis te maken met zijn familie. Wat aanvankelijk als een dankbetuiging begint, verandert al snel in een zoektocht naar verdwenen dorpelingen en onduidelijke gebeurtenissen rond een woningbrand jaren eerder.

De verhaallijn schakelt voortdurend tussen twee tijdlagen: het midden van de jaren 2000, waarin Carlos’ vader intensief naar de waarheid zoekt, en 2023, waarin Clara’s komst de oude wonden weer opentrekt. Die flashbackstructuur is duidelijk gemarkeerd met jaartallen, maar de recensent merkt dat die expliciete aanduidingen na verloop van tijd storend werken; de montage op zich had voldoende houvast geboden. De makers leggen het mysterie bovendien erg nadrukkelijk bloot: gebeurtenissen uit het verleden worden vanuit meerdere gezichtspunten getoond en met talloze hints omgeven, waardoor spanning en dramatische impact aan subtiliteit inboeten.

Sopelana zet een standvastige Clara neer, maar het personage blijft oppervlakkig gemotiveerd en krijgt weinig ruimte voor diepgaande ontwikkeling. Het donordrama wordt vooral symbolisch uitgewerkt — haar hartslagmeter die soms uitschiet fungeert als zichtbare aanwijzing dat het verblijf in het dorp effect heeft — maar concrete dramatische consequenties blijven mager. De serie balanceert tussen sfeerrijk, folkloristisch mysterie (ergens in de buurt van The Wicker Man) en een soms onhandige relatiesoap, waarin voorspelbare botsingen met Carlos’ broer onvermijdelijk lijken.

Voor kijkers die zich willen verliezen in een symbolisch geladen raadsel en het gemakshalve aangesneden donorthema voor lief nemen, biedt El Cuco de Cristal genoeg moody landschap en geheimzinnigheid — niet in de laatste plaats dankzij de idyllische maar recent door bosbranden getekende Extremadura-omgeving. Wie meer subtiliteit en beter uitgebalanceerde dramatische diepgang zoekt, zal teleurgesteld raken.