Recensie 'Malice': Jack Whitehall als charmante psychopaat

In dit artikel:

Regie: Mike Barker, Leonora Lonsdale. Cast: Jack Whitehall, Carice van Houten, David Duchovny e.a. Afleveringen: 6 (46–53 min). Jaar: 2025.

Malice opent sterk: een dood rijke zakenman, een duidelijk verdachte en een terugklokkende vertelstructuur die nieuwsgierigheid wekt. Die belofte wordt echter niet waargemaakt. De serie bouwt langzaam een raadsel op rond Jamie Tanner (David Duchovny) en de charismatische Adam Healy (Jack Whitehall), maar slaagt er niet in om het mysterie overtuigend of psychologisch gelaagd uit te werken. Thema’s als jaloezie, klasseverschil en manipulatie worden wel aangekaart, maar blijven vaak aan de oppervlakte.

De allergrootste verdienste is Whitehall, die afstand neemt van zijn komische imago en met verve een innemende maar gevaarlijke manipulator neerzet. Hij houdt de spanning overeind, ook al flirten zijn momenten soms met overdrijving. Duchovny levert enkele sterke, menselijkere momenten — vooral een scène waarin zijn personage kwetsbaar is — maar krijgt te weinig materiaal om echt op te bouwen. Carice van Houten valt tegen; haar personage voelt vooral passief en door het plot bestuurd, waardoor haar aanwezigheid niet het verwachte gewicht toevoegt.

Het grootste struikelblok is de ontknoping van Adams motief: die komt laat en leunt te veel op toevalligheden en perfecte timing, waardoor het script eerder slordig dan listig oogt. Doordat Malice zich duidelijk oriënteert op luxethrillers als The White Lotus of Parasite, steken de tekortkomingen — gebrek aan scherpte, satire en diepgang — extra fel af. Voor liefhebbers van glamoureuze thrillers is het een vermakelijk tijdverdrijf; wie zoekt naar echte psychologische spanning en verfijnde plotwerking, kan beter iets anders kiezen.